چه چیزی باعث ایجاد غشاء اپی رتینال می‌شود؟
تصور کنید چشم شما یک توپ پر از ژله است. با افزایش سن، این ژله (که زجاجیه نامیده می‌شود) ممکن است از شبکیه (پرده حساس به نور در پشت چشم) جدا شود. گاهی اوقات، این جداشدگی باعث ایجاد یک لایه نازک و شفاف روی شبکیه می‌شود که به آن غشاء اپی رتینال یا ERM می‌گویند.
چرا ERM خطرناک است؟
این لایه نازک می‌تواند مانند یک پرده روی لنز دوربین عمل کند و باعث تاری دید، خطوط موج‌دار و در برخی موارد، کاهش بینایی شود. تصور کنید که سعی می‌کنید از طریق یک پنجره مه آلود به بیرون نگاه کنید.
چه کسانی بیشتر در معرض خطر هستند؟
افراد مسن‌تر: با افزایش سن، احتمال ایجاد ERM بیشتر می‌شود.
افرادی که جراحی چشم داشته‌اند: جراحی‌های چشم، به خصوص جراحی آب مروارید، می‌توانند خطر ایجاد ERM را افزایش دهند.
افراد مبتلا به دیابت: دیابت می‌تواند به رگ‌های خونی در چشم آسیب برساند و خطر ایجاد ERM را افزایش دهد.
درمان غشاء اپی رتینال
در بسیاری از موارد، ERM به آرامی رشد می‌کند و نیازی به درمان فوری ندارد. با این حال، اگر بر بینایی شما تأثیر بگذارد، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند. جراحی ویتروکتومی، روشی است که در آن جراح ژل داخل چشم را با یک محلول شفاف جایگزین می‌کند و سپس غشاء را برمی‌دارد. این جراحی معمولاً به صورت سرپایی انجام می‌شود و خطر عوارض جدی آن کم است.
پس از جراحی چه اتفاقی می‌افتد؟
پس از جراحی، بینایی شما ممکن است به تدریج بهبود یابد. با این حال، همه افراد به طور کامل بهبود نمی‌یابند. پزشک شما بهترین فرد برای پیش‌بینی نتیجه جراحی شما است.
پیشگیری از غشاء اپی رتینال
در حالی که نمی‌توان از ایجاد ERM به طور کامل پیشگیری کرد، حفظ سلامت عمومی و چشم‌ها می‌تواند به کاهش خطر کمک کند. این شامل موارد زیر است:
کنترل دیابت: اگر دیابت دارید، قند خون خود را تحت کنترل بگیرید.
مراجعه منظم به چشم‌پزشک: معاینات منظم چشم به تشخیص زودهنگام مشکلات چشمی کمک می‌کند.
تغذیه سالم: یک رژیم غذایی غنی از میوه‌ها، سبزیجات و ماهی‌های چرب می‌تواند به سلامت چشم کمک کند.
غشاء اپی رتینال یک بیماری چشمی شایع است که می‌تواند بر بینایی تأثیر بگذارد. با این حال، با تشخیص زودهنگام و درمان مناسب، می‌توان از عوارض جدی آن جلوگیری کرد. اگر نگران تغییرات در بینایی خود هستید، حتماً به چشم‌پزشک مراجعه کنید.
